5 Ekim 2007 Cuma

sebeb-i ziyaretimiz..

yalnız kalmaya mecbur bırakılanlara yani terkedilenlere destek amaçlı bizim sebeb-i ziyaretimiz.onların gözleri başka bakar,kolları başka sarar boynunuzu,bambaşka temas eder dirsekleri dirseklerinize.çünkü;o an için,onların hayatlarında sevdikleri arasında sizden başkası yoktur..

bunlar haftanın belli bi günü,belli saattleri olan ziyaretlerdir.orada ezilen yüreğiniz,kapıdan çıkıp istediğiniz yere gidene kadar iyice ezilir.ama istediğiniz yere geldiğinizde biter,bi kenarda kalır ezilmesi..


bu kenarda kalma durumu,kısa bi süre öncesine kadarmış.çünkü;artık istenilen yere gidildiğinde de vardır;bahsedilen "onlar"dan.ezilen yüreğiniz,unutacak fırsat bulamaz;onların gözleri,elleri,tenleri sizinledir..

terkedilmişler,başka yalnızlarıda terkederler,yavaş yavaş;istekli yada isteksizce..


elimde kalan taşa bakıyorumda;buz gibi ve sessiz..


terk ettin ve şimdi terkediliyorsun.bu taşı gelirken yanımda getirdim.çünkü;bi daha gitmem yanına..


saklama artık ağlarken ki gözyaşlarını benden;ciğerleri yerlerinden sökülmüş çocuk.sessizliğinden daha da eziliyor yüreğim..

Hiç yorum yok: