11 Ekim 2007 Perşembe

uzaktan kumanda..


ah saçlarım benim;
ne kadar çıplak ve ne kadar da ortadasınız; tıpkı magazin programında ki ünlüler gibi..
annemin,inatla içine çektiği uzun ve derin sigara nefesleri gibisiniz; ben kestirip atmak istedikçe inadına uzuyorsunuz..
burnu akan,ayağında ayakkabıları olmayan çocuk gibisiniz; uzaktan dalgalı,yakınına gidildikçe kırık kırıksınız..
ah saçlarım benim;
bayram şekeri reklamlarıyla hüzünlenen huzurevi yaşlıları gibi;ahenkle dans etmedikçe üzülenlerdensiniz..
babamın,kapısı kapatılınca odaya sıkıştırılan horultusu kadar gürsünüz..
parasızlık yüzünden tamamlanamayan mobilyaların dolduracağı boşluklar gibisiniz; bakımsız ve karmaşık..
ah saçlarım benim;
yanı başımda duran,çocukluğumun gece lambası kadar doğal renginiz..
düğmesine basılmadıkça yanmayan ışıklar gibi; gün ışığına şartlanmış parlaklığınız..
ah saçlarım benim;
dürbünle etrafı gözetleyen,karşı apartmandaki sapık kadar çaresizsiniz;bi "kesin" dememe bakar uzantınız..
yanlış anlamayın sakın,kızgın değilim size.sadece yadırgıyorum şahsınızı..
alışmama müsade edin,belki özgür bırakırım sizleri..

Hiç yorum yok: