23 Nisan 2009 Perşembe

ben teyze'yim ..

ismim meryem,
bilmediğim bir tarihte,
herhangi bir köyde doğdum.
annem ve babam kim biliyorum.
babam, annemi bırakıp başka bir kadınla evlendi.
biz kardeşlerimle o kadını hiç sevmedik.
babamı da sevmedik.
kardeşlerim var,öz ve üvey..
ben kaç yaşımdayım bilmiyorum,
birkaç çocuğum var,
isimlerini,hayatlarını hatırlayamıyorum.
geçmişte,sevdiğimi sandığım bir adamla evlendim.
mutlu oldum yada olmadım bilmiyorum.
sevdim heralde.
görücü usulümüydü biizmkisi inanın onuda bilmiyorum.
bildiğim tek şey,hep dayak yedim.
gece,gündüz,öğlen,saat 15 le 16 arası,
13le 18 arası,
günün her saati yedim o dayakları..
kocam uyuşturucu bağımlısıydı.
kıskandı dövdü,
sevdi dövdü,
sikti dövdü,
ne yaptıysa sonunda hep dövdü..
ondan güzel çocuklarım oldu.
onları belli bir yaşa kadar büyütebildim.
belli bir yaşa kadar diyorum,
çünkü zaten benim için belirli bir yaştan sonrası silik.
beynimde hasar mı ne olmuş,
doktorlar diyor..
tuhaf hallerim oldu o günden sonra.
hatırlayamaz oldum,saçmaladım..
iş göremez oldum,
saldırgan oldum.
birşeyler oldum işte..
ben hariç birşeyler..
ablam ve bana bakmaktan yorgun çocuğumla yaşıyorum uzunca bir süredir.
oğlum benden bıktı.
onu bıktırdım.
bir gece rahatsızlandım.
inlemeyle karışık,bağırdım etrafıma.
her zamanki bağırışlarım sandılar sanırım.
ama bu sefer ki çok farklıydı.
kalbim ağrıyor diye bağırmak istedim.
ama başaramadım.
sadece inledim sanırım.
ablam yanlış birşeyler olduğunu anladı ve beni hastaneye götürdü.
hayatının bilmem kaç yılını okullarda geçiren doktorum,
şimdi git yarın gel dedi bize.
"benim kalbim çok acıyor doktor bey"demeye çalıştım,
sadece inlemişim yine.
yarın tekrar götürdü ablam beni.
bende ki tuhaflık halaa inliyor olmamdı.
anlatacak o kadar çok şeyim varken,inlememe bir anlam veremedim.
etrafımdaki doktorlar çoğaldı,
bir koşuşturmaca var etrafımda,
ablamı bizden ayrı bir yerde tutuyorlar.
çevremde genç ve güzel bir sürü hemşire var.
doktorlar birşeyler diyorlar,anlamıyorum.
okumadım ben hiç,cahilim belki ondandır diyorum.
sadece inliyorum..
beni birkaç makineye bağlıyorlar şimdi.
inlemem kesildi.
acı hissetmiyorum.
kalbim nerdeydi,onu da unuttum.
adım ne bilmiyorum.
ellerim dokunamıyor.
gözlerim kıpırdamıyor.
ben günlerce yatıyorum burada.
gelenim gidenim var mı haberim yok.
yemek yemiyorum,
su içmiyorum.
etrafımda neler olup bitiyor bilmiyorum.
dedim ya,
okumadım,cahilim belki ondandır.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Yazılarınız çok güzel meryem hanım çok etkilendim. size teyze diyebilirmiyim. :)