4 Temmuz 2008 Cuma

...

parmaklarımla sayı sayamacak kadar aptaldım,
altına işerken,objektiflere gülen bir tiptim neticede..


sonra,yerimden doğrulup adım atmayı öğrendikçe,saymaya başladım adımlarımı,
bir,ki,üç;bir,ki,üç...


önce adımlar,sonra parmaklar,
bir,ki,üç;bir,ki,üç..

yıldızlı pekiyiler geldi biranda,
dahi çocuk oldum..
nasıl oldu gerçekten bilmiyorum,ama hayata erken atılmıştım,
ve dahi çocuk bendim..

bir sürü rakibim vardı,sallamadım,
sallamadıkça silindim..
sallamadım,sallamadıkça silindim..
silindim,sallamadıkça..vs vs
böyle bir kısır döngüye maruz kaldım,uzun öğrenim hayatım boyunca..
hala sallamıyorum,sallamadıkça siliniyorum..

Hiç yorum yok: