4 Kasım 2007 Pazar

bu gece..

adamlar,kadınlar,çocuklar;
fareler,kediler,köpekler,hayvanlar;
sıyrınılması gereken kalıplar;
büyük düşler,küçük ve çirkin hesaplar;
işler;
izinler,tedaviler..

silahlar hep vardı,
ölümler de öyle..

ip,ağaç,tavan,silah,duvar,beyin..

müzik yine güzel ,her şeye rağmen dinlemem gerekli..

hayat hiç bizaman vahim olmadı.
sadece,
anlaşılamayan ve anlatılamayan insanlar oldu..

sadece,yaramazlık yaptığımda.kuralları çiğnediğimde hissettiğim,
bu boşluk,ve iç çekilmesi hali var şimdi.
yaramazlık yapmadım,kuralları da çok uzun zamandır hiç çiğnemiyorum..
bu neden peki,?.

1 yorum:

hüseyin dedi ki...

sessizce bir merhaba sana...
bıraktığın sessiz haykırışlarla ekranımda (ki sadece değil ekranımda),
kapılmak yok umutsuzluğa.
ve ne zaman görsem zehirli cümlelerini,bütünü zehirleyen,
diyorum şiir bu, hem de kapkara.
yadsımanın aydınlığı içimizde yürüyoruz, kara ışığında gecelerin.

unutma konuşalım-şiirlerinin renginin nedenini...